Yavaş Yavaş ve İstikrarlı

Dünya tarihi boyunca çalışmak her canlı için can alıcı hayatta kalma unsurlarındadır.

Çalışmak sadece biz insanlar gibi akıllı yaşam formlarının değil hayvanların da hayatta kalması için önemli bir olgudur. Kimi canlılar toplu bir şekilde çalışıp birikim yaparken kimi canlılar ise bireysel hareket ederek soyunun devamlılığını sağlamaya çalışır.

Çalışırken kararından dönmemek işi yarıda bırakmamak her şeyden önemlidir. Bir atasözünde Bir Türk gibi Başla Bir Fransız gibi bitir der. Türkler tüm benliği ile bir işe koyulur yarısına kadar gelir fakat çabuk pes eder. Aceleci huyu yüzünden birer bilinçaltı hali gibi yaşarlar. Çabucak bitmesini ister fakat ilk engelden geri dönerler. Fransızlar ise bir işe başlamakta güçlü çekerler onlar üşengeçtirler. Fakat bir işe güç bela başladıktan sonra onu bitirmeden bırakmazlar. Burada iki milletin eksik özelliklerini nasıl tamamladığını gördük. Millet bazından çıkıp şimdi bireysele dönelim. Bir kişide bu iki özelliğinde olması şarttır.

İnsan bir şeyleri başarmak için, başlayacağı işe birden atlamamalıdır. Planlı programlı hareket etmelidir. Olabileceğinin en kötüsüne hazırlıklı olmalıdır ki o göre önemlerini önceden almış olsun. Bir işi başarmak için yavaş yavaş hareket etmeli ve sağlam temellerin üzerine inşa etmelidir. Sonuçta roma bir gecede kurulmadı. İstikrarlı dememin bir sebebi de budur. İstikrarlı ve yoldan şaşmadan engelleri aşarak devam ettiği sürece çıktığı yoldan muzaffer olarak dönecektir.

Çalışmak genlerde değildir arkadaşlar. Çalışmak akıldadır. Bir futbol maçında bir oyuncu sağa sola sürekli koşarsa o futbolcu aşırı derecede yorulacak ve hiçbir topu karşılayamayacaktır. Performansı düşecek kariyeri belki de bitecektir. Futbol maçından yorgun dönmeyen futbolcu büyük ihtimalle hedefine ulaşmıştır. İstikrarlı bir şekilde teknik olarak oynamış demektir. Akılla çalışıp bedenle işini bitirdi demek olur. İşte hayatta ki bir çok başarı hikayesi bunun gibi şekillenmiştir.